Rzym. Pomiędzy „tam” i „z powrotem”.

Rzym to ciekawe miasto. Wybraliśmy się tam, jak zawsze zaledwie na kilka dni, a jednak zdołaliśmy nie tylko zobaczyć większość sztandarowych zabytków stolicy Włoch, ale i poczynić kilka obserwacji o charakterze cywilizacyjno-społecznym. Nie będę się o samym mieście rozpisywał, bo w Rzymie każdy już był, albo być powinien. Poniżej przedstawiam za to kilka  luźnych spostrzeżeń/przemyśleń związanych z wyprawą:

• Prawie nie uświadczymy w Rzymie samochodów typu combi.
• Na światłach z przodu zawsze ustawia się pełno skuterów, które startują „z kopyta”
• Lody włoskie są jak pierogi „ruskie”. Bo w Rzymie to lody nakładają packą i najmniejszy jest większy niż największy w Polsce.
• Pizza jest na czymś w rodzaju macy a nie na cieście drożdżowym.
• Plac św. Piotra jest mniejszy niż w telewizorze.
• Za drugim razem na kopułę Bazyliki Św. Piotra wchodzi się łatwiej.
• Koloseum jest trochę jak Camp Nou. Bardziej monumentalne niż w telewizorze.
• Starożytny Rzym to cegła a nie marmur. Niewielka cegła płaska jak dachówka.
• Muzea Watykańskie mają łącznie 7 km tras. Nie wierzę, że da się je całe zejść za jednym razem ina koniec się uśmiechać.
• Koniecznie muszę zagrać w Assassin’s Creed Brotherhood, bo dzieje się częściowo w renesansowym Rzymie. Ciekawy mnie czy Ezio też się tak zmęczy przemierzając Wieczne Miasto.
• Obejście Watykanu zajmuje mniej niż godzinę.
• W Villa Borghese po raz pierwszy w życiu widziałem stado żółwi.
• Włochy, a przynajmniej Rzym sprawiają wrażenie miasta mocno zmilitaryzowanego. Jest kilka rodzajów policji, wygląda na to ze wszystkie zajmują się tym samym, a najbardziej przeganianiem z miejsca na miejsce hinduskich (pakistańskich) sprzedawców tandety.
• W tym roku na ulicach miast turystycznych sprzedaje się bloby, które po walnięciu o podłoże rozpłaszczają się a potem wracają do swoich obłych kształtów. W zeszłym roku (W Barcelonie) sprzedawano świecące helikopterki wystrzeliwane z procy.
• Dobra lokalizacja noclegu to klucz do dobrego zwiedzania.
• Śniadanie „na słodko” [croissant, dżemik, jogurcik i chleb tostowy] przestaje smakować po trzech dniach. Organizm domaga się jajek, wędliny i sera.
• Przejazd nad morze, do Ostii kosztuje 1 euro i odbywa się w ramach metropolitalnej sieci komunikacyjnej. Niesamowite.
• Pełen obiad można zjeść za 8-10 euro. Pizza/Pasta + sałatka + napój + deser. Może nie jest to najlepszy posiłek jaki spożywałem w Rzymie, ale spróbujcie skompletować podobny posiłek w podobnej cenie np. w Warszawie (oczywiście mówię o knajpce gdzie jest kelner, a nie jakiejś samoobsługowej jadłodajni)
• Wizzair jest lepszy niż Ryanair. Choć się spóźnił to ma więcej miejsca dla długich ludzi i porcje żywności, którą możemy kupić na pokładzie (albo musimy, bo samolot ma opóźnienie i organizm się domaga) są normalnej pojemności i gramatury. W Ryanie kupując puszkę coli dostajemy dziwną puszkę 0,2 l. Kupując snickersa dostajemy małego bobka. U Węgrów było „na bogato” vel. normalnie.

Słowem podsumowania:

• Po powrocie do polski czuć różnicę cywilizacyjną i powrót jest aktem bolesnym.

Parę zdjęć jest już na Flickrze

• Prawie nie uświadczymy w Rzymie samochodów typu combi.
• Na światłach z przodu zawsze ustawia się pełno skuterów, które startują „z kopyta”
• Lody włoskie są jak pierogi „ruskie”. Bo w Rzymie to lody nakładają packą i najmniejszy jest większy niż największy w Polsce.
• Pizza jest na czymś w rodzaju macy a nie na cieście drożdżowym.
• Plac św. Piotra jest mniejszy niż w telewizorze.
• Za drugim razem na kopułę Bazyliki Św. Piotra wchodzi się łatwiej.
• Koloseum jest trochę jak Camp Nou. Bardziej monumentalne niż w telewizorze.
• Starożytny Rzym to cegła a nie marmur. Niewielka cegła płaska jak dachówka.
• Muzea Watykańskie mają łącznie 7 km tras. Nie wierzę, że da się je całe zejść za jednym razem ina koniec się uśmiechać.
• Koniecznie muszę zagrać w Assassin’s Creed Brotherhood, bo dzieje się częściowo w renesansowym Rzymie. Ciekawy mnie czy Ezio też się tak zmęczy przemierzając Wieczne Miasto.
• Obejście Watykanu zajmuje mniej niż godzinę.
• W Villa Borghese po raz pierwszy w życiu widziałem stado żółwi.
• Włochy, a przynajmniej Rzym sprawiają wrażenie miasta mocno zmilitaryzowanego. Jest kilka rodzajów policji, wygląda na to ze wszystkie zajmują się tym samym, a najbardziej przeganianiem z miejsca na miejsce hinduskich (pakistańskich) sprzedawców tandety.
• W tym roku na ulicach miast turystycznych sprzedaje się bloby, które po walnięciu o podłoże rozpłaszczają się a potem wracają do swoich obłych kształtów. W zeszłym roku (W Barcelonie) sprzedawano świecące helikopterki wystrzeliwane z procy.
• Dobra lokalizacja noclegu to klucz do dobrego zwiedzania.
• Śniadanie „na słodko” [croissant, dżemik, jogurcik i chleb tostowy] przestaje smakować po trzech dniach. Organizm domaga się jajek, wędliny i sera.
• Przejazd nad morze, do Ostii kosztuje 1 euro i odbywa się w ramach metropolitalnej sieci komunikacyjnej. Niesamowite.
• Pełen obiad można zjeść za 8-10 euro. Pizza/Pasta + sałatka + napój + deser. Może nie jest to najlepszy posiłek jaki spożywałem w Rzymie, ale spróbujcie skompletować podobny posiłek w podobnej cenie np. w Warszawie (oczywiście mówię o knajpce gdzie jest kelner, a nie jakiejś samoobsługowej jadłodajni)
• Wizzair jest lepszy niż Ryanair. Choć się spóźnił to ma więcej miejsca dla długich ludzi i porcje żywności, którą możemy kupić na pokładzie (albo musimy, bo samolot ma opóźnienie i organizm się domaga) są normalnej pojemności i gramatury. W Ryanie kupując puszkę coli dostajemy dziwną puszkę 0,2 l. Kupując snickersa dostajemy małego bobka. U Węgrów było „na bogato” vel. normalnie.

Słowem podsumowania:

• Po powrocie do polski czuć różnicę cywilizacyjną i powrót jest aktem bolesnym.

Parę zdjęć jest już na Flickrze